κοκκιάζω

(Μ κοκκιάζω)

τοποθετώ το βέλος στο τόξο («και τη σαΐτα κόκκιασε... την ώρα εκείνη», Ερωτόκρ.)

νεοελλ.

1. δημιουργώ εντομές ή εσοχές ή, γενικά, διακριτικά σημεία σε ένα πράγμα για να τό αναγνωρίζω

2. περνώ σε νήμα διάτρητους κόκκους για να συναρμολογήσω κομπολόγι ή περιδέραιο

3. δέρνω κάποιον ανηλεώς, τόν τσακίζω στο ξύλο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κόκκα «βέλος» + κατάλ. -ιάζω (πρβλ. ανατριχ-ιάζω, γειτν-ιάζω)].